Fizykochemiczne wskaźniki jakości wody

Poznajmy takie oto fizykochemiczne wskaźniki jakości wody:

1). Barwa – wartość wskaźnika liczbowego używanego do jej oceny dla wody wypływającej z kranu nie powinna przekraczać 15 mg Pt/l (jako wzór przyjmuje się koloidalny wodny roztwór chloroplatynianu potasu).

2). Zapach – ocenia się organoleptycznie w pięciostopniowej skali natężenia (0 – brak zapachu, 5 – zapach bardzo intensywny). Określa się również grupę zapachów według klasyfikacji:

a). R – rośliny pochodzenia naturalnego (zapach ziemi, mchu, siana, torfu, kory drzewnej, kwiatów).
b). G – gnilny pochodzenia naturalnego (stęchły, zbutwiały, zapach pleśni lub zgniłych jaj).
c). S – specyficzny pochodzenia nienaturalnego (zapach fenolu, nafty, chloru).

3). Smak – słony, gorzki, alkaiczny albo kwaśny jest określany w skali od 0 (brak smaku) do 5 (bardzo silny). Powinien być akceptowalny dla użytkowników.

4). Mętność – musi być akceptowalna dla użytkowników. W przypadku wód powierzchniowych zalecana wartość to maksymalnie 1 NTU w wodzie po uzdatnieniu.

5). Odczyn – jego dopuszczalna wartość to 6,5-9,5 pH.

6). Przewodność elektryczna – jest miarą zdolności roztworu wodnego do przewodzenia prądu elektrycznego. W temperaturze 25 stopni Celsjusza nie może być większa niż 2500 µS/cm.

7). Twardość ogólna – zalecana wartość mieści się w granicach 60-500 mg CaCO3/dm3.

8). Jony amonowe – woda przeznaczona do spożycia może ich zawierać maksymalnie 0,5 mg/l.

9). Azotany i azotyny – tych pierwszych nie może być więcej niż 50 mg/l, znów drugich – maksymalnie 0,5 mg/l. Suma stężenia azotanów podzielonego przez 50 i azotynów podzielonego przez trzy musi być mniejsza i równa 1.

10). Mangan – woda nie może go zawierać więcej niż 50 µg/l (0,05 mg/l).

11). Żelazo – normy podają jego dopuszczalną zawartość na poziomie 200 µg/l (0,2 mg/l).

12). Związki chloru – dopuszczalna zawartość to 250 mg/l/

13). Utlenialność – nie może przekraczać 5 mg 02/l (ilość tlenu potrzebnego do utlenienia zanieczyszczeń zawartych w wodzie z nadmanganianiu potasu). Nie może przekraczać 5 mg 02/l (ilość tlenu potrzebnego do utlenienia zanieczyszczeń zawartych w wodzie z nadmanganianu potasu).